Ο Δημήτρης Χαρισιάδης γόνος αστικής οικογένειας καπνεμπόρων, γεννήθηκε στην Καβάλα το 1911. Σπούδασε Χημεία στη Λωζάνη, το ενδιαφέρον του όμως γρήγορα μονοπώλησε η φωτογραφία, στην οποία μυήθηκε μέσα από ξένα φωτογραφικά περιοδικά και βιβλία.
Ήταν φωτογράφος του στρατού στο αλβανικό μέτωπο το 1940-41ως έφεδρος αξιωματικός, όπου απαθανάτισε τη ζωή των στρατιωτών και την επέλαση της ελληνικού στρατού στη Β. Ήπειρο. Στη διάρκεια της Κατοχής, των Δεκεμβριανών του 1944 και του Εμφυλίου, εργάστηκε ως συνεργάτης του Associated Press, του «Life» και του CBS. Μετά την απελευθέρωση , και για λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας, κατέγραψε φωτογραφικά την άφιξη και τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας στην Ελλάδα. Αργότερα, με εντολή του Υπουργείου Ανασυγκρότησης, φωτογράφησε την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.
Από το 1956 έως το 1985 διατηρούσε το γνωστό φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α. Χαρισιάδης». Ειδικεύτηκε στη βιομηχανική φωτογραφία και τη διαφήμιση. Ως φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου θα εντρυφήσει και στη θεατρική φωτογραφία καταθέτοντας πολυτιμότατο υλικό για την ιστορία του.
Ο Χαρισιάδης υπήρξε από τους ιδρυτές της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας το 1952 και τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση της F.Ι.Α.Ρ. ως Ε.F.Ι.Α.Ρ. Ήταν ο μόνος Έλληνας που συμμετείχε στη μεγάλη έκθεση, «The family of Man» στη Νέα Υόρκη το 1955.
Για πολλούς υπήρξε ο συνεπέστερος του μοντερνισμού στην ελληνική φωτογραφία. Πιθανότατα είναι ο μόνος φωτογράφος της γενιάς του που είχε σε τέτοιο υψηλό βαθμό θεωρητική και τεχνολογική κατάρτιση.
Η ισορροπημένη, συχνά αφαιρετική σύνθεση, η άψογη τεχνική, το χιούμορ και η αισιοδοξία χαρακτηρίζουν τη γραφή του Χαρισιάδη, ο οποίος συνδύασε τις ξένες επιδράσεις με την ελληνική αισθητική σε ένα καθαρά προσωπικό ύφος.
Έχει πει: «Θεωρώ τη φωτογραφία και την τεχνική της ως ένα ρεαλιστικό και ειλικρινές μέσο έκφρασης …Πιστεύω στην απλή, ανόθευτη φωτογραφία και πάντα προσπαθώ να επιτύχω το ανώτατο δυνατό από το φωτογραφικό μέσο…».
Ο Χαρισιάδης πέθανε το 1993 σε ηλικία 82 ετών στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο και σημαντικό έργο. Το 1997 το τεράστιο αρχείο του πέρασε στη συντήρηση και φύλαξη του Μουσείου Μπενάκη.
Ήταν φωτογράφος του στρατού στο αλβανικό μέτωπο το 1940-41ως έφεδρος αξιωματικός, όπου απαθανάτισε τη ζωή των στρατιωτών και την επέλαση της ελληνικού στρατού στη Β. Ήπειρο. Στη διάρκεια της Κατοχής, των Δεκεμβριανών του 1944 και του Εμφυλίου, εργάστηκε ως συνεργάτης του Associated Press, του «Life» και του CBS. Μετά την απελευθέρωση , και για λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας, κατέγραψε φωτογραφικά την άφιξη και τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας στην Ελλάδα. Αργότερα, με εντολή του Υπουργείου Ανασυγκρότησης, φωτογράφησε την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.
Από το 1956 έως το 1985 διατηρούσε το γνωστό φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α. Χαρισιάδης». Ειδικεύτηκε στη βιομηχανική φωτογραφία και τη διαφήμιση. Ως φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου θα εντρυφήσει και στη θεατρική φωτογραφία καταθέτοντας πολυτιμότατο υλικό για την ιστορία του.
Ο Χαρισιάδης υπήρξε από τους ιδρυτές της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας το 1952 και τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση της F.Ι.Α.Ρ. ως Ε.F.Ι.Α.Ρ. Ήταν ο μόνος Έλληνας που συμμετείχε στη μεγάλη έκθεση, «The family of Man» στη Νέα Υόρκη το 1955.
Για πολλούς υπήρξε ο συνεπέστερος του μοντερνισμού στην ελληνική φωτογραφία. Πιθανότατα είναι ο μόνος φωτογράφος της γενιάς του που είχε σε τέτοιο υψηλό βαθμό θεωρητική και τεχνολογική κατάρτιση.
Η ισορροπημένη, συχνά αφαιρετική σύνθεση, η άψογη τεχνική, το χιούμορ και η αισιοδοξία χαρακτηρίζουν τη γραφή του Χαρισιάδη, ο οποίος συνδύασε τις ξένες επιδράσεις με την ελληνική αισθητική σε ένα καθαρά προσωπικό ύφος.
Έχει πει: «Θεωρώ τη φωτογραφία και την τεχνική της ως ένα ρεαλιστικό και ειλικρινές μέσο έκφρασης …Πιστεύω στην απλή, ανόθευτη φωτογραφία και πάντα προσπαθώ να επιτύχω το ανώτατο δυνατό από το φωτογραφικό μέσο…».
Ο Χαρισιάδης πέθανε το 1993 σε ηλικία 82 ετών στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο και σημαντικό έργο. Το 1997 το τεράστιο αρχείο του πέρασε στη συντήρηση και φύλαξη του Μουσείου Μπενάκη.
Υπαρχουν φωτογραφιες απο την Παιδοπολη '' Αγια Ελένη '' στα Γιαννενα και απο την πρώτη της περιοδο στα Ζευγάρια 1950-1960 ;
ΑπάντησηΔιαγραφή