Laszlo Moholy – Nagy

Ο Laszlo Moholy – Nagy γεννήθηκε στο Bácsborsód της Ουγγαρίας το 1895. Υπήρξε ζωγράφος, φωτογράφος αλλά και καθηγητής στη σημαντική σχολή του Bauhaus της Γερμανίας τη εποχή του μεσοπολέμου.
Ξεκίνησε σπουδές στη νομική αλλά λόγο της επιστράτευσής του στον Αυστροουγγρικό στρατό κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, τις εγκαταλείπει και μετά την λήξη του πολέμου δεν θα μπορέσει να τις συνεχίσει. Το 1920 συνδέεται με τους Ντανταϊστές στο Βερολίνο, τους αρνητές της παραδοσιακής τέχνης και ψάχνει για κάτι νέο και πειραματικό. Υπό την επιρροή και άλλων τεχνών ολοκληρώνεται ως φωτογράφος και καλλιτέχνης με την ευρύτερη έννοια της λέξης.
Το 1923 έγινε ο νεότερος καθηγητής στη σχολή του Bauhaus στο Dessau, στην οποία ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, την τυπογραφία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική και το βιομηχανικό σχεδιασμό. Παραιτήθηκε το 1928 για να δουλέψει στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Το 1937 μετακόμισε οριστικά στην Αμερική όπου και ανέλαβε για σύντομο χρονικό διάστημα ως διευθυντής του New Bauhaus στο Σικάγο. Πέθανε το 1946, προς τιμήν του δόθηκε το όνομά του στο «University of Art and Design» της Βουδαπέστης.
Πώς μπορούμε να εισαγάγουμε το στοιχείο της κίνησης σε κάτι στατικό όπως είναι η εικόνα; Αυτό υπήρξε το ερώτημα που διέτρεξε όλη την καλλιτεχνική πορεία του πολύπλευρου αυτού εικαστικού καλλιτέχνη. «Vision in motion» είναι ο τίτλος του βιβλίου που ετοίμαζε επί χρόνια, και εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον πρόωρο θάνατό του.
Ο Moholy – Nagy θεωρείται από τους πρωτεργάτες του μοντερνισμού και όχι μόνο σε έναν τομέα αφού υπήρξε σαν ζωγράφος, φωτογράφος, κινηματογραφιστής και συγγραφέας. Στη φωτογραφία πειραματίστηκε με τα φωτογράμματα (Δημιουργία εικόνων χωρίς φιλμ). Χρησιμοποίησε τον όρο “New Vision” (Νέα Οπτική), για να περιγράψει τις απόψεις του για τη φωτογραφία. Σύμφωνα με αυτές, η φωτογραφία πρέπει να καταγράφει τον κόσμο με τρόπο που δεν μπορεί να το κάνει το ανθρώπινο μάτι. Πίστευε κάτι που όσοι ασχολούνται με την τέχνης το έχουν στο πίσω μέρος του, ότι δηλαδή «Η Τέχνη οξύνει το μυαλό των ανθρώπων» και ότι ενδεχομένως «Η αισθητική δεν μπορεί παρά να είναι η ηθική του μέλλοντος».




















Περισσότερα εδώ και εδώ.


1 σχόλιο: