Nan Goldin

Nan Goldin, Αμερική 1953. Στην Goldin βρίσκουμε τη χαρακτηριστική καλλιτέχνιδα όπου η ζωή της είναι το έργο της και το έργο της είναι η ζωή της.
Στην ηλικία των 18, η Nan Goldin διάλεξε την ίδια της τη ζωή σαν κίνητρο για να ασχοληθεί με τη φωτογραφία. Η ανάγκη να αιχμαλωτίσει τα γεγονότα της καθημερινότητας εξελίχθηκε σε ένα αυτοβιογραφικό άλμπουμ που αποτελείτο από την οικογένεια, τους φίλους και τους εραστές της.
Μετά τις σπουδές τις στο School of the Museum of Fine Arts, στο πανεπιστήμιο Boston/Tufts, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου γνώρισε όλη την underground υποκουλτούρα, φωτογραφίζοντας πόρνες, ομοφυλόφιλους και τραβεστί, ναρκομανείς και αυτοβιογραφικές σκηνές.
Έχει στο ενεργητικό της φωτογραφίες από τον τελευταίο άστεγο της Νέας Υόρκης ως τις πρώτες κυρίες των ΗΠΑ και τη βασίλισσα Ελισάβετ, όπως όμως λέει η ίδια «η καρδιά μου ανήκε πάντα στο περιθώριο».
Οι εικόνες της -περίτεχνα "απλές"-διακατέχονται από μια διάχυτη αίσθηση σχεδόν πορνογραφικού αισθησιασμού που αν και συχνά αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας, παρουσιάζει μια προσωπική έκφραση ρομαντισμού.

Περισσότερα εδώ.